سيد محی الدین حسینی ارسنجانی
-شهر مردم

حتما این ضرب المثل و عبارت معروف را شنیده اید که میگویند” آدم (انسان) به امید زنده است”.واقعا هم همینطور است و انسان بدون امید حقیقتا جسم و تنی صرفا متحرک،بی هدف و حتی میتوان گفت افسرده و نومید است و راه به جایی نمیبرد.امید داشتن به آینده همانا امیدوار بودن به خداوند و یا اعتقاد داشتن به قضا و قدر الهی است.
به اعتقاد مهدویون؛ اسلام و به‌ویژه شیعه باعث ایجاد امید در زندگی برای تلاش و رسیدن به جامعه مدنی و ایده‌آل است زیرا بر این امر امید دارند که روز و روزگاری همه در زیر یک پرچم و آن هم پرچم عدالت و ولایت زندگی می‌کنند و لذا در موقعیت کنونی لازم است که با جهاد تبیین، فعالیت‌هایی که در دهه های گذشته در عرصه‌های گوناگون انجام شده مطرح شود تا افراد جامعه از آنها آگاه شوند و در کنار آن از امیدآفرینی غافل نشوند.در زمانه و دنیایی که بحران‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی رو به فراوانی است، امید اجتماعی به‌عنوان یکی از ارکان حیاتی بقای جوامع شناخته می‌شود، به این جهت که به هر حال امید اجتماعی، نیرویی است که جامعه را به تحرک وا میدارد و در مسیر پیشرفت و حل چالش‌ها هدایت میکند و این مساله باید در روند گفتمان سازی از سوی نخبگان اجتماعی به‌طور خاص در اولویت فعالیتها قرار گیرد.
مقام معظم رهبری در رهنمودها و بیانات متعددشان بر این نکته تأکید کرده‌اند که امید اجتماعی، کلید اصلی پایداری نظام و پیشرفت جامعه میباشد، کما اینکه ایشان یکی از ابزارهای جنگ نرم دشمن را القاء ناامیدی در میان مردم،بخصوص نسل جوان می‌دانند و بر لزوم مقابله با این پدیده تأکید دارند.از سوی دیگر باید توجه داشت که اساساً تقویت امید در جامعه نه‌صرفاً وظیفه‌اخلاقی و دینی، بلکه استراتژی اساسی برای حفظ پویایی و حرکت جامعه به‌سوی آینده‌ ای بهتر است.اینکه حضرت آقا بیان می‌دارند ما در آستانه رسیدن به قله هستیم، حاکی از این مساله است که برای عبور از موانع و چالشهای فراروی ما تا رسیدن به هدف نهایی باید به شیوه‌های مختلف امید به آینده را در سطح جامعه تزریق کرد.
انسانها در مسیر زندگیشان با مشکلات و دشواریهایی مواجهه می‌شوند که امیدواری و باور مثبت به آینده، سطح پایداری و کیفیت زندگی آنان را بهبود می‌بخشد. با تتبع در منابع اسلامی میتوان دریافت که امیدواری و امید آفرینی در زندگی فردی،اجتماعی ما نوعی جهاد و سفارش شده است.
امیدواری و امیدآفرینی عامل مهم در بهبود کیفیت زندگی و کسب موفقیت در عرصه‌های مختلف زندگی میباشد. دو راهکار معرفتی و رفتاری در جهت امیدآفرینی بر مبنای تعالیم اسلامی تبیین شده که عبارت از بهسازی بینش اعتقادی و جهان‌ بینی، مثبت‌ اندیشی مبتنی بر واقعیت، مطلوب‌‌ سازی شرایط قابل تغییر و هدف‌مداری با زیرساخت معنوی است.
نکته دیگر اینکه امید مهم ترین عنصر انگیزشی برای پیشرفت هر جامعه محسوب میشود.هرچند به نظر میرسد امید مفهومی بدیهی است، اما با کمی واکاوی می توان به پیچیدگی های آن پی برد.
حفظ انگیزه، امیدواری،ایجاد امید، ایمان، عزم راسخ، احساس مسیولیت، اراده محکم،تعهد، هوشیاری، بصیرت، بینش، فراست، صمیمیت، زنده کردن امید، خدمت رسانی، اعتماد به مردم، همدلی،همکاری، احساس مسئولیت، خدمت به مردم و تعهد و نشاط انگیزی، شوق آمیزی، سرپرستی، پایبندی، روشن بینی، دوراندیشی، اعتماد، اطمینان، مشارکت، تکلیف و التزام از جمله موارد و زیر ساختها و پیش نیازهای جهاد امید آفرینی است و در نهایت پنج مولفه ایجاد شور و انگیزه، مسئولیت پذیری، بصیرت افزایی، اعتماد زایی و تعهد آفرینی که همگی منتج به امید و امید آفرینی میگردند در منظومه فکری امام خامنه ای زمینه ساز پیشرفت و برون رفت از مشکلات است.اما شش محور اصلیِ امیدبخشی در انقلاب اسلامی که سرانجام به جهاد امید بخشی و امید آفرینی در جامعه ایرانی میگردد عبارت است از:وعده‌های محقق‌شده‌ی الهی، دستاورد های چهل‌ و اندی ساله نظام و انقلاب اسلامی،ریشه‌های تاریخی این دستاوردها، افول دشمنان، راه‌حل مشکلات کشور و ظرفیت‌های بالقوه آن که هر کدام از این موارد نیازمند بحث و گفتگوهای مفصل و تخصصی است و باید یک به یک آنها مورد بررسی قرار گیرند.نکته پایانی آنکه هدف از جهاد امید آفرینی، تقویت امید و انگیزه در جامعه با تکیه بر واقعیت‌ها و پتانسیل‌های موجود کشور است.