تحلیلی گذرا بر طرح ملی، تبیینی “جهت”، به گزارش سید محی‌الدین حسینی ارسنجانی خبرنگار شهر مردم، “جهت” دوره‌ای آموزشی و تربیتی برای معلمان با هدف جهاد تبیین در عرصه‌های مختلف، از جمله تعلیم و تربیت است که در سطح ملی از سوی آموزش و پرورش و سپاه و بسیج فرهنگیان در مناطق و استان‌هایی از کشور به اجرا در آمده یا در حال اجرا است. در استان فارس، آموزش و پرورش ناحیه یک شیراز توسط کانون بسیج فرهنگیان این ناحیه چنین طرحی اجرا و دوره‌های آن برگزار و صاحب‌نظران دوره‌دیده در این راستا و در جهت بررسی ابعاد مختلف سند تحول بنیادین به صحبت پرداختند و افزون بر سیصد نفر از معلمان شیرازی طی دو روز آموزش‌های لازم در این زمینه دیده و با مسائل جدید حوزه تعلیم و تربیت آشنا شدند.

“جهت” می‌تواند رویدادی موفق و تحول‌گرا باشد اگر اولاً در بین معلمان اهمیت آن روشن گردد و در مرحله بعد اراده لازم معلمان برای ایجاد تغییر و تحول‌خواهی در جامعه پیرامونی و مخاطبانشان مصمم و مؤثر باشند. در مرحله بعد استادان طراز اول و صاحب‌نظر در جلسات ضمن خدمت معلمان بتوانند موفق عمل کرده و معلومات خود را به خوبی به مدعوین این‌گونه جلسات و همایش‌ها که اغلب معلمانند، منتقل کنند.

تا زمانی که در آموزش و پرورش سیاست بر علم و تجربه حاکم باشد، نباید توقع تغییر و تحول و اجرای سند بنیادین و یا تحقق هرگونه سند علمی و آموزشی و فرهنگی را انتظار داشت. وقتی معلمان در جایگاه تصمیم‌گیری نیستند و مدیرانشان را در اجرای امور اساسی کشور بازی نمی‌دهند و آن‌ها را به بازی و دخالت نمی‌گیرند، چرا باید از ضرورت اجرای سند تحول بنیادین یا هرگونه سند بالادستی سخن گفت؟!

بله، سند تحول بنیادین خوب و لازم است و بر اجرای آن هم تأکید بسیار شده است، اما چه کسانی قرار است این سند را اجرایی کنند و یا چرا وقتی اصلاحات ساختاری در فکر و ذهن معلم و دانش‌آموزان انجام نشده، به اجرایی شدن سند تحول و دیگر اسناد دل ببندیم و دل خوش کنیم. دانش‌آموز و معلم و محتوای کتب درسی باید در ذهن حاکمان ما جای و جایگاه مهم داشته باشند، اما در حال حاضر در تصمیمات دولت و حاکمیت، آموزش و پرورش و معلم محلی از اعراب  ندارند و آن‌ها دیده نمی‌شوند و در اولویت هیچ‌گونه پیشرفت و تحولی نیستند.

طرح ملی “جهت” در مسیر ایجاد تغییر و تحول در نگاه و عملکرد معلمان برای بازگشت به سمت فرهنگ و تمدن ایرانی و اسلامی زمانی موفق خواهد بود و به نتیجه خواهد رسید که ابتدا مسئله قهر معلمان با جامعه و با بدنه‌های مؤثر تصمیم‌گیری کشور را حل و فصل کرد و نیازشان را پاسخ داد وگرنه برگزاری هزار بار همایش با هر نوع امتیازات مادی و معنوی و شغلی به آنان نتیجه نخواهد داد.

نمی‌گویم این طرح اجرا نشود، اما اجرای چنین دوره‌ها در این شرایط منوط به اقدام برای تلطیف اوضاع سیاسی و اجتماعی و فرهنگی کشور است و در ابتدا باید فضای موجود کشور که فضایی افسارگسیخته و به‌هم‌ریخته است را به آرامش رساند و آنگاه کم‌کم واقعیات جامعه را گفت و یک به یک ابهامات و پرسش‌های عزیزان فرهنگی و دانش‌آموزان برای دلیل این قبیل آموزش‌ها و دوره‌دیدنشان و اجرای اهداف و منویات مجریان طرح “جهت” را پاسخ داد.

باید پیش از اجرای دوره “جهت”، دیدگاه‌های معلمان و عوامل صف و ستاد نظام تربیتی کشور در مورد سند تحول بنیادین را دریافت و برابر نیاز واقعی آنان برنامه‌ریزی کرده و دوره‌های آموزشی مرتبط را تعریف کرد. گام نهادن در مسیر معلمی درست با دوره آموزشی و تربیتی و هرگونه اقدامات تبیینی زمانی ما را به نتیجه دلخواه و مد نظرمان می‌رساند که همه ما در هر پست و موقعیتی بتوانیم برای اجرای هر کار و اقداممان دلیل منطقی و عامه‌پسند داشته باشیم و در این مورد خاص و این‌گونه دوره‌های تربیتی و توجیهی و بصیرتی و اعتقادی معلمان را ابتدا باید رصد کرد و مورد نقد و بررسی قرار داد و سپس در صورت وجود شرایط لازم بین آنان به چنین اقداماتی روی آورد.

وقتی که در یک ارزیابی مختصر متوجه شده‌ایم سند تحول بنیادین در چشم‌انداز ۱۴۰۴ و نقشه راه تحول و پیشرفت ایران به نتیجه کافی نرسیده است، باید از سایر مسائل کمتر گفتگو کنیم و مدام به اجرای برنامه‌ها و دوره‌هایی بپردازیم که در آن‌ها به تبیین اهداف عالی و غایی اسناد بالادستی و از جمله سند تحول بنیادین که یک سند مهم و راهبری است برسیم.