خبرنگاری و دغدغه هایی که پایان ندارد ، به گزارش الهام فیروزی خبرنگار ” شهر مردم”  خبرنگاری را باید یکی از مهمترین مشاغل، برای خدمت به مردم، دانست، افرادی که همواره با ریزبینی و مهارتی که در نگارش، فن بیان و ثبت تصاویر دارند، از مشکلات و دغدغه ‌های اجتماعی، اقتصادی و …سخن می گویند تا پل ارتباطی باشند میان اقشار جامعه در حوزه‌ های مختلف و مسئولانی که وظیفه سیاستگذاری و رفع چالش ها را بر عهده دارند.

پیام رسانانی که خود، سال هاست با مسائل و دغدغه‌های شغلی فراوان، مواجه هستند، اما هیچگاه، در کشاکش چنین مواردی، وظیفه خطیری را که بر عهده داشته ‌اند، فراموش نکرده‌اند. چه در سال‌هایی که پیام رسانی در رسانه‌ های مکتوب را با استفاده از دستگاه‌ های نه چندان پیشرفته، برای نگارش و انتشار اخبار، بر عهده داشتند و چه در دوره معاصر، که گسترش فضای مجازی، موجب شده دامنه نشر اخبار، وسعت زیادی به خود بگیرد.

شرایطی که اگر چه، این موضوع را به ذهن متبادر می کند که تعدد شبکه های اجتماعی و پیشرفت تکنولوژی، موجب شده تا مسیر فعالیت آنها، هموار شود، اما واقعیت این بوده که، این امر بیش از آنکه به سهولت کاربری آنان، منجر شود، موجب شده تا با چالش های فراوانی، برای دروازه بانی خبر و انتشار، همچنین بررسی اخبار واقعی، مواجه شوند، چرا که نشر برخی موضوعات، در قالب اخبار جعلی یا فیک نیوز، به عبارتی اطلاعات گمراه کننده و نادرست، در دنیای مجازی، مسئولیت شان را برای پوشش صحیح اتفاقات و رد چنین مواردی، بیش از پیش، بیشتر کرده است.

چرا که باید در کنار بازتاب فعالیت‌ ها در حوزه‌های مختلف، انتقال اظهارات مسئولان و نظرات عموم جامعه، با مهارتی بیش از گذشته، در این مسیر، قدم بردارند تا در گرداب اخبار غیر واقع، گرفتار نشوند. خبرهایی جعلی که گاها، حتی به عمد، از سوی برخی افراد یا رسانه های معاند، منتشر می شود و می تواند موجب تشویش اذهان عمومی، شود.

این در حالی بوده که، خبرنگاران، همچنان با مشکلات و دغدغه‌های شغلی گذشته خود، مواجه هستند، چالش های مربوط به نبود امنیت شغلی، مسائل مرتبط به گذران معیشت و بهره مند نبودن از حداقل امکاناتی که در بسیاری از مشاغل، به کارکنانش داده می شود، آنچه که به واقع، شاهدش هستیم و در طول سال ها، نه تنها برطرف نشده، بلکه با افزایش هزینه ها، گرانی کاغذ و مواردی از این قبیل، بیشتر و بیشتر، شده است. آن هم در اوضاع و احوالی که وعده های متولیان، برای رفع این دلنگرانی ها، هنوز هم به رغم گذشت سال ها، به جایی نرسیده است و همچنان، شاهد تعدیل نیروها، کوچک سازی رسانه ها، از بعد فعالیت و تعداد خبرنگاران، هستیم. روندی که هر روز، بیش از گذشته به دلواپسی های آنها، در زمینه افزایش احتمال بیکاری شان، ناتوانی در تامین هزینه های زندگی و روزهای سالمندی، دامن می زند. ای کاش، روزی برسد که دغدغه های این قشر زحمت کش، دیده و برطرف شود تا بتوانند از حال خوش خود، به مناسبت روز خبرنگار، بنویسند، نه دغدغه هایی که روزهایشان را به شب و برعکس، گره می زند.