میراث ملی؛ سخنگوی ملی میخواهد! به گزارش سيد محی الدین حسینی ارسنجانی خبرنگار شهر مردم، ابن روزها فضای مجازی و شبکه های اجتماعی و حتی برخی روزنامه ها و بعضا خبرگزاریها و رسانه های برخط پر است از اخبار ضد و نقیض و گاه خبر هایی که عین واقعیتند اما باز مخاطبان خود را به شک انداخته یا اشتباه، دوگانگی در فهم و انتقال درست و نادرست اخبار و گزارشات حوزه میراث جهانی و میراث فرهنگی کشورمان را باعث می‌شوند. نکته اینجاست که نمیتوان بواسطه توضیحات مخدوش و ناقص یا مبهم روابط عمومی ارگان میراثی یا حتی مسئولان میراث فرهنگی و گردشگر ی یک شهرستان یا استان که عملکرد شان مورد نقد و قابل تامل و بررسی است به دغدغه مخاطبان واقعی میراث و دوستداران حقیقی آثارتاریخی بویژه آثار باستانی کشورشان بی پاسخ و بی توجه بود و پرسشهای آنان را در مورد وضعیت میراث ملی میهنشان بی جواب گذاشت. میراث ملی سخنگوی ملی لازم دارد تا با بررسی دقیق و درست و صریح و سریع از رواج شایعات، تهمتها و دروغهای وارده بر فعالان صدیق میراث فرهنگی بکاهد یا با شفافیت در اعلام مواضع رسمی خود، سد راه ترویج شایعات و مانع تهمت و برچسب‌زنی به زحمتکشان این عرصه شود. چند صباحی است که گنجهای آشکارای تاریخ و فرهنگ و هویت ایران و جهان یعنی میراث جهانی در مناطق مختلف کشورمان به هر روی مورد تعرض و دخل و تصرف، یا مرمتهای غیر اصولی، آسیبهای طبیعی و غیر طبیعی، کاوش های غیر فنی، مطالعات غیر تخصصی و مشکلات متعدد قرار گرفته و قرار می‌گیرد. پرسش اینجاست که اولا چرا کسی به درستی پاسخگوی مشکلات پیش آمده قبلی و فعلی برای میراث در معرض خطر نیست؟! ثانیا و از سوی دیگر با توضیحات بد، ناقص، غیر واقع، غیر کارشناسی و غیر صادقانه عده ای کارشناسان روابط عمومی نما و یا طفره رفتن مدیران سایتها و پایگاههای جهانی از بیان واقعیات آثار در شرف نابودی می‌ترسند و با برخی ملاحظه کاریهای مدیران ضعیف در ادارات کل میراث فرهنگی تعدادی از استانها و حتی میراث فرهنگی کشور از بیان اخبار واقعیات مرتبط با وضعیت ناگوار آثار تاریخی در آستانه خطر و میراث در معرض نابودی طفره رفته و با این رویه باعث تشدید نگرانیهای بیشتر مردم و دوستداران میراث فرهنگی ایران می‌شوند. به همین منظور اگر میراث فرهنگی در رابطه با بروز شایعات و حتی واقعیاتی که در این مجموعه های مهم  که نه تنها متعلق به ایران بلکه میراثی برای مردم همه جهان در تمام دورانهای تاریخی بوده و هست و خواهند بود، بی تفاوت میگذرد نباید اینگونه باشد و باید خط مشی شفاف و سیاستی آشکارا داشته باشد تا در گذر زمان این بخش از فرهنگ ملی دچار خدشه و حادثه و یا گرفتار حواشی و شایعات بیش از این نگردیده و متضرر نگردند. بروز شایعه در مورد میراث ملی و جهانی،یا همان میراث فرهنگی ایران و پاسخ دیرهنگام و نادرست افرادی که صلاحیت لازم پاسخگویی به افکار عمومی ندارند یا در تنویر اذهان عموم مردم و مطالبه گران حوزه میراث فرهنگی ناتوانند تاثیر زیادی در کاهش درآمدهای حوزه گردشگری و میراث دارد و این مساله مانع از اعتماد گردشگران داخل و خارج به صنعت گردشگری کشور میشود. مساله دیگر نوع و لحن بیان و شیوه پاسخگویی متولیان میراث ملی به مردم و مطالبه‌گران، دگراندیشان و منتقدانشان است. مدیران کم تحمل و فاقد بینش لازم درکار مدیریت خود هرگز نمیتوانند پاسخگویان خوبی برای مردم به عنوان ولی نعمتان جامعه باشند. باید دقیق و درست و بی منظور و بدون ابهام هر آنچه را که واقعیات میراث کشورمان است با مردم در میان گذاشت و از آنان کمک و مشورت خواست.اگر افرادی با غرض و مرض و هدفمند در صدد تخریب چهره میراث و میراثیهایند چرا آنان مورد خطاب و عتاب و مواخده قرار نمیگیرند و اجازه میدهند این هجمه ها به میراث روز به روز زیاد و زیادتر شود؟ اما در عوض آن اگر اثر یا اماکن تاریخی و باستانی قبل و بعد از اسلام مورد تجاوز قرار گرفته یا مرمتی غیر اصولی شده اند و به آن اثرها توجهی نمیشود و به حال خودشان رهاست و یا فروچاله ها، سیل و زلزله،آلودگیها و دخالت انسان یا حیوان و قهر وخشم طبیعت و اقلیم بر عدم پایداری آنها تاثیر گذار است را چرا از زبان خود میراثیها و بانیان حفظ این آثار نشنویم و منتظر باشیم که سیل خبرهای غیر واقع، حملات و شایعات، انتقادات دوست و دشمن و اخبار زرد و بعضا نادرست رسانه های خودی و غیر خودی بر آنها روانه شود؟ نکته پایانی این که میراث بان و میراث داران خوبی برای میراث ملی ایران بزرگ باشیم نه با ترک فعلها و کم کاریها و بی مسئولیتی‌ها سد راه حفظ، احیا، معرفی و نگاهداشت اسناد هویت و میراث ملموس و ناملموس ایران و ایرانیان گردیم