حکایت ناتمام ورودی که قرار بود از دروازه قرآن بهتر شود؛ از آب نمایی که حذف شد تا پارک نصف و نیمه چنارراهدار ، به گزارش جلال الدین عرفانی خبرنگار شهر مردم ، ورودی شهرها، همواره به عنوان یکی از مهمترین نقاط شهر مطرح بوده است. محلی که به عنوان ویترین یک شهر، تلقی می‌شود که می‌تواند خاطره‌ای شیرین یا تلخ، در ذهن مسافران باقی گذارد. شیراز هم از این امر مستثنی نیست. در این بین اما جز ورودی دروازه قرآن در شمال که مهمترین ورودی شهر است، هنوز ورودی‌های دیگر، گرچه در آنها اقداماتی هم انجام شده اما تا رسیدن به سر منزل مقصود، فاصله زیادی دارند. اما یکی از اصلی‌ترین آنها، ورودی جنوب غرب شیراز است که زمانی محل انتقال رزمندگان به مرزهای جنوبی و خوزستان بود. در این بین، با توجه به اهمیت این محور ورودی، سال ۱۳۹۱ بود که کلنگ عملیات اجرایی ورودی جنوب غربی شیراز به زمین زده و قرار شد این ورودی نیز محلی شبیه و حتی بهتر از دروازه قران در آن سوی شهر شود تا هم بتواند به تفرجگاهی برای مردم این سوی شهر، بدل شود و هم محلی برای خدمت رسانی به مسافرینی که از شهر خارج و یا وارد شهر می‌شدند، باشد. در این بین در بالادست ورودی در محدوده منطقه ۴ شهرداری، تعداد زیادی واحدهای تجاری تملک شد و بر عرض معبر افزوده و قرار شد امکاناتی از جمله چندین رستوران و اقامتگاه، مسجد و فضاهای خدماتی، المان ورودی زیبا با الهام از شیراز شهر سبز، آبشار در دیواره کوه ورودی و تمام نیازهای مسافرینی که وارد شهر یا خارج می‌شوند، دیده شود. در پایین دست در محدوده منطقه ۹ نیز کلنگ پارک ۲۰۰هکتاری چنارراهدار به زمین زده شد که در زمان خود، به آن پروژه ناتمام وناقص هم خواهیم پرداخت. اما در بالادست، در محدوده منطقه ۴ گرچه اقداماتی برای این ورودی انجام شد اما از آن طرح عریض و طویل جز چند مورد، هیچکدام به ثمر ننشست تا هنوز با رسیدن به جایگاه دروازه قرآن، فاصله زیادی داشته باشد.