به مردان بزرگی مثل بهمن بیگی نیازمندیم، به گزارش سید محی الدین حسینی ارسنجانی خبرنگار شهر مردم، جامعه علمی و فرهنگی ما اگر هر سی سال یک بار، به اندازه یک دوره خدمت یک معلم، بتواند شخصیتی مؤثر، کاردان، با همت و غیرتمند چون محمد بهمن بیگی را به ایران تقدیم کند، به تمام اهداف خود در عرصه تعلیم و تربیت ملی دست یافته است. اما افسوس که با این روند نامطلوب حاکم بر نظام آموزشی و اصرار بر بیراهه رفتن، و گماردن افراد فاقد صلاحیت در مسئولیت‌های کلیدی وزارت آموزش و پرورش، نه تنها نمی‌توان فردی بزرگ و مدیری توانمند چون بهمن بیگی را تربیت کرد، بلکه حتی شاگردان او را هم نمی‌توان به جامعه تحویل داد.

شاید بپرسید پس این همه دانش‌آموز تیزهوش، رتبه‌های برتر کنکور و معلمان نمونه کشوری چه می‌شوند؟ آیا آن‌ها نمونه‌هایی از محمد بهمن بیگی یا شبیه به او نیستند؟ با کمال صراحت باید گفت: خیر! آنان، با همه احترامی که برایشان قائلم، نه مثل او هستند و نه شبیه به او. چرا که اگر هر سی سال یک بار، کسی مانند بهمن بیگی در آموزش و پرورش ایران تربیت شود، نظام تعلیم و تربیت کشور به شدت و با سرعت رشد و تعالی می‌یابد. زیرا محمد بهمن بیگی نه تنها معلم و مدیری موفق و کارآمد بود، بلکه یک مصلح و دلسوز اجتماعی نیز بود. او توانست با اقدامات اثرگذار و مبارزه مستمر با جهل و بی‌سوادی، هر آنچه صداقت، پاکی و راستی است را به شاگردان و نسل تربیت‌شده خود منتقل کند. عزت و اعتبار عمومی آموزش و پرورش نیز وامدار تلاش‌های او و معلمان تربیت‌یافته مکتب اوست.

ما به مردان بزرگ و با تدبیری همچون بهمن بیگی، بنیانگذار تعلیمات عشایری ایران، نیاز داریم تا خواندن، نوشتن و ادب را به معنای واقعی به فرزندانمان بیاموزند؛ فرزندانی که در مدارس ما نه درس درستی فرا می‌گیرند و نه به درستی ادب می‌شوند.

رنگ باختن آموزش و پرورش و تهی شدن آن از آموزش واقعی و پرورش صحیح، محصول محرومیت از وجود افرادی چون محمد بهمن بیگی و صدارت مدیرنمایانی است که ندانسته یا ناخواسته بر پست‌ها گمارده شده‌اند. اینجا است که جای خالی بزرگی چون محمد بهمن بیگی در سپهر تعلیم و تربیت کشور احساس می‌شود و به شدت به فرد یا افرادی مثل او نیازمندیم.

باید او باشد تا نسل معلمان سخت‌کوش، پرتلاش و آینده‌ساز تربیت شود؛ معلمانی با وجدان، صداقت، صلابت و حرارت که برای ارتقای وطن و بهبود وضعیت فرزندان میهن، از جان و دل مایه بگذارند و از خوشی‌های خود برای پیشرفت کشورشان بگذرند و خم به ابرو نیاورند.

آری، اگر هر سی سال، فقط یک بهمن بیگی باشکوه به جامعه تقدیم شود، او خود می‌داند با معلمان و دانش‌آموزانش چگونه رفتار کند تا از آن‌ها بهمن بیگی‌های بهتر، بیشتر، مقاوم‌تر و استوارتر بسازد.