به گزارش شهرمردم، در حالی پرونده فیفادی آبان‌ماه با یک برد و یک شکست برای تیم ملی کشورمان بسته شد که فارغ از مسائل فنی، موضوعی که حواشی زیادی به همراه داشت، شکافی است که به نظر می‌رسد در رختکن تیم ملی شکل گرفته است.

پنالتی‌های بازی با ازبکستان و به خصوص پنالتی پنجم و پایانی تیم ملی کشورمان که توسط مهرداد محمدی به شکل عجیبی زده شد، برخی اختلاف‌نظرها و شکاف‌هایی که در تیم ملی وجود دارد را به خوبی آشکار کرد. بگو و مگوی امیر قلعه‌نویی با محمدی در پایان مسابقه و بی‌تفاوتی مهدی طارمی نسبت به سئوالی که سرمربی تیم ملی از او درباره ماجرای پنالتی آخر پرسید، به خوبی گویای ناهمراهی در رختکن تیم ملی است.

اینکه چرا در پنالتی آخر ضربه محمدی به راحتی توسط عبدوالخید نعمت‌اُف مهار شد، موضوعی نیست که ایراد زیادی به آن وارد باشد، به هر حال بزرگترین بازیکنان فوتبال جهان هم پنالتی‌های حساسی را از دست داده‌اند. پنالتی آخر ایران برابر ازبکستان با توجه حواشی پس از آن، نمادی از فضای حاکم بر اردوی تیم ملی بود که به نظر نمی‌رسد در فاصله تنها ۷ ماه تا آغاز جام جهانی، زیاد همراه و یکدل باشد.

با تمام انتقاداتی که به کادر فنی و همچنین عملکرد ضعیف و دور از انتظار برخی بازیکنان وارد است، جام جهانی ۲۰۲۶ مسابقاتی است که هواداران فوتبال چشم انتظار یک عملکرد قابل قبول از تیم ملی فوتبال هستند تا در میدانی که ۴۸ تیم برتر فوتبال دنیا در آمریکا، کانادا و مکزیک، حضور دارند، آبروداری کنند.

با توجه به چنین شرایطی، جدا از کیفیت فنی و آمادگی جسمانی، مسائل روحی و روانی و جوی که بر تیم ملی حاکم است، از اهمیت بالایی برخوردار است. ضرورت این موضوع به حدی است که حتی باکیفیت‌ترین تیم‌ها وقتی هر کدام از بازیکنان و کادر فنی مانند جزیره جدا افتاده عمل کنند، راهی نمی‌تواند به جایی ببرد. برعکس تیم‌هایی با کیفیت فنی پایین‌تر اما متحد و یکدل از نظر تیمی، می‌توانند دست به کارهای بزرگ‌تری نسبت به آن چه که از آنها انتظار می‌رود و توانایی دارند، بزنند.

حال در شرایطی تیم ملی آماده جام جهانی ۲۰۲۶ می‌شود که اتفاقات پایان بازی با ازبکستان در فینال تورنمنت العین زنگ خطر را برای شکننده بودن یکدلی و انسجام در تیم ملی به صدا درآورد. همان‎طور که بازی‎‌های مهم و بزرگ تدارکاتی در مسیری که تیم ملی تا آغاز جام جهانی پیش‌رو دارد، درجه اهمیت بالایی دارد، جو یکدست و همدل در بین بازیکنان و کادر فنی هم به همان اندازه دارای اهمیت است و می‌تواند شانس موفقیت تیم کشورمان را در جام جهانی سال آینده بالا ببرد.

به همین خاطر ضروری است که در فاصله کوتاه باقی مانده تا جام جهانی علاوه بر انجام بازی‌های تدارکاتی قوی و حمایت‌های لازم، فضای همدلی و همراهی در تیم ملی بیشتر از همیشه تقویت شود.

بدیهی است که هم کادر فنی و هم بازیکنان با یک هدف مشترک که درخشش در بزرگترین میدان فوتبال دنیا است، پا به جام جهانی می‌گذارند. با توجه به این هدف مشترک، باید تمام اختلاف‌نظرهایی که می‌تواند به اتحاد تیم ملی ضربه بزند، به کناری گذاشته شود.

طبیعی است که در یک مجموعه تیمی، در برخی موارد ممکن است اختلاف یا تفاوت دیدگاه برای مسیری که باید برای رسیدن به یک نتیجه مطلوب طی شود، وجود داشته باشد و نمی‎‌توان گفت که همه باید دیدگاه مشترک و یکسانی داشته باشند.

با این حال نکته‌ای که اهمیت دارد، مدیریت اختلاف‌نظرهایی است که در مسیر تیم ملی دیده می‌شود. نباید با تبدیل شدن این تفاوت دیدگاه‌ها، به سرکشی و تک‌روی، تیم ملی به وادی اختلاف بیفتد. این اختلاف می‌تواندحواشی زیادی را بر سر تیم ملی را در فاصله کمی که تا جام جهانی دارد، آوار کند تا فوتبالیست‌های کشورمان نتوانند روی آماده شدن با حداکثر توان برای حضور در جام جهانی تمرکز کنند.

به همین خاطر انتظار می‌رود کادر فنی تیم ملی و مجموعه مدیریتی فدراسیون فوتبال با حساسیت نسبت به آسیب‌هایی که تیم ملی از نبود یکدستی در جام جهانی خواهد خورد، وارد میدان شوند و با اولویت دادن به تیم، اجازه ندهند حواشی عیان شده پس از پنالتی‌های بازی با ازبکستان، گسترش پیدا کند و تیم ملی با خودزنی، زمینه را برای عدم موفقیت مهیا کند.