شرکت «مبل رافل» با افتتاح همزمان کارخانه توسعهیافته، شوروم مرکزی و آموزشگاه فنیوحرفهایِ جوارکارگاهی، مدلی نو برای پیوند «آموزش مهارتی» و «تولید واقعی» معرفی کرد؛ مدلی که به گفته مدیران و مهمانان حاضر، میتواند به جوانسازی نیروی کار، ارتقای بهرهوری و استانداردسازی آموزش در صنعت مبلمان منجر شود. در این آیین، مدیران سازمان فنیوحرفهای، نمایندگان صنفی و فعالان برجسته صنعت حضور داشتند و رافل را بهعنوان اولین مرکز تخصصی جوارکارگاهی مبلمان در استان تهران معرفی کردند
از آیین گشایش تا تاکید بر «آموزشِ در متن تولید»
به گزارش شهر مردم: آیین گشایش با حضور طیفی از مدیران دولتی و صنفی، استادکاران و فعالان صنعتی برگزار شد. گزارش میدانی رسانهی میزبان رویداد بر دو نکته دست گذاشت: نخست، ضرورت جوانسازی زنجیره مهارت در صنعت مبلمان؛ دوم، استانداردسازی آموزش در کنار خط تولید بهعنوان راهحل عملی برای کمبود نیروی ماهر. در همین چارچوب، «آموزشگاه جوارکارگاهی رافل» نه یک مرکز جدا از تولید، که «خانه مهارت» کنار ماشینآلات و فرآیند واقعی است.
از منظر مکانی، این مرکز در شهرک صنعتی خُرَّمدشتِ شهرستان پردیس واقع شده است؛ نزدیکی به حلقههای تولیدی و صنفی، امکان پایش مستمر مهارتها و سنجش خروجی آموزشی را در محیط واقعی کارگاه فراهم میکند.
«در عصر ترکیبی، باید جذب آلفا و بتا را جدی بگیریم

علی اشتغالی، مدیرعامل شرکت مبل رافل، با اشاره به زیستجهان تازهای که آموزش و تولید در آن قرار گرفتهاند، گفت: «در عصری زندگی میکنیم که آن را عصر ترکیبی مینامند؛ عصر همنشینی هوش انسانی و هوش مصنوعی. اگر میخواهیم روایت این صنعت ادامه پیدا کند، باید زبان آموزش را با نسلهای تازه همداستان کنیم.» او افزود: «سن شاغلان در این صنعت بالا رفته و ورودی نیروهای جوان کاهش یافته است. برای ادامه حیات، باید به بازآفرینی مسیر برای نسلهای جدید—از جمله نسل آلفا و بتا—بیندیشیم.»
اشتغالی توضیح داد که همین دغدغه، ایده تأسیس آموزشگاه را به مرحله اجرا رسانده است: «پرسش محوری ما ساده بود؛ چرا نسل جدید به هنر–صنعتِ مبلمان ورود نمیکند و چطور میتوان بنیه این صنعت را جوان کرد؟ پاسخ ما، آموزشِ کنار خط تولید و استانداردسازی مهارتهاست.» در توصیف نقش اجتماعی پروژه نیز از «خانهای برای پرورش استعداد» گفت: جایی که جوانان با «دستانی آماده و ذهنی جستوجوگر» وارد میشوند و با پروژههای واقعی، مسیر حرفهای خود را آغاز میکنند
سخنان مدیرکل فنیوحرفهای تهران: «۹٪ اشتغال کشور؛ ۱۳۰ استاندارد آموزشی؛ خلأ نیروی ماهر»

یعقوب نماینده، مدیرکل آموزش فنیوحرفهای استان تهران، در سخنانی ضمن قدردانی از ابتکار رافل، به ظرفیتهای صنعت و چالشهای آن اشاره کرد: «صنعت مبلمان سهمی نزدیک به ۹٪ اشتغال کشور دارد و در جهان بیش از ۱۵۰ میلیارد دلار گردش مالی دارد؛ با پیشبینی رشد در افق ۲۰۲۶.» او همچنین وجود خلأ نیروی ماهر/نیمهماهر، فرسودگی تجهیزات و کمبود نقدینگی را از چالشهای جدی دانست و بر ضرورت مراکز جوارکارگاهی برای انتقال تجربه استادکاران و استانداردسازی مهارتها تأکید کرد. به گفتهی او، سازمان فنیوحرفهای تاکنون بیش از ۱۳۰ استاندارد آموزشی برای حوزه چوب تدوین کرده است.
نماینده در ادامه، برگزاری المپیادهای مهارت و الگوسازی نیروی انسانی را راهی برای ارتقای سطح فنی معرفی کرد و از کسب ۱۰ مدال طلا، ۳ نقره و ۶ برنز توسط استان تهران در المپیاد کشوری اخیر خبر داد؛ او تاکید کرد که این دستاوردها زمانی به نتایج اقتصادی پایدار میانجامند که با اکوسیستمهای آموزشی نزدیک به تولید پیوند بخورند
مهمانان و پشتیبانان: ائتلاف صنعت و آموزش
آیین گشایش با حضور مدیران و کارشناسان سازمان فنیوحرفهای، نمایندگان کارگروههای تخصصی مبلمان و صنوف مرتبط برگزار شد. در پیامها و گفتوگوهای حاشیهای، گروهی از فعالان صنفی نیز بر ضرورت تکثیر مراکز جوارکارگاهی در نقاط مختلف استان و کشور تأکید کردند تا «فرصت ورود امن و استاندارد» برای جوانان علاقهمند فراهم شود. این همصدایی نهادی–صنفی، همان «پشتیبانی برونسازمانی» است که پروژههای مهارتمحور برای بلوغ به آن نیاز دارند.
از سوی دیگر، حضور خیّران و مجموعههای توانمندسازی اجتماعی در سخنان مدیرعامل مورد قدردانی قرار گرفت؛ اشارهای که نشان میدهد زیستپذیری اجتماعیِ مسیر مهارتآموزی و پیوند آن با مسئولیت اجتماعی بنگاه، در طراحی این الگو لحاظ شده است.
«جوارکارگاهی»؛ مدل و مزیت
جوارکارگاهی بهطور ساده یعنی آموزش «در جوار» یا «کنار» کارگاه. کلاس، همان محیط واقعی تولید است: ماشینآلات واقعی، زمانبندی واقعی، کنترل کیفیت واقعی. خروجی چنین مدلی، «مدرک» نیست؛ توان حل مسئله در خط تولید است. این مدل بهویژه در صنایع متکی بر هنر دست و دقت فرایندی—مانند مبلمان—اثر دارد؛ زیرا فاصلهی میان «دانش ضمنی استادکاران» و «دانش صریح استانداردها» را کاهش میدهد.
در گزارش خبری نیز بر همین مزیت تأکید شد: تبدیل کارگاه به «محیط یادگیری»، پیوند با استانداردهای رسمی، و قرار دادن کارآموز در معرض مسئلههای واقعی از روز نخست. به بیان دیگر، آموزشگاه جوارکارگاهی، «اکوسیستم» است نه یک «کلاس».
حلقهی کامل رافل: از یادگیری تا بازار
افتتاح همزمان کارخانه، شوروم مرکزی و آموزشگاه، حلقهای را کامل میکند که در بسیاری از صنایع، گمشده است: یادگیری → طراحی → تولید → بازار. در این حلقه:
کارخانه ظرفیت و دقت ساخت را بالا میبرد و فضای واقعی پروژههای آموزشی است.
آموزشگاه سرفصلهای استاندارد را به پروژههای زنده ترجمه میکند و مهارتهای نرم (انضباط، تیمورک، ایمنی) را کنار مهارتهای فنی مینشاند.
شوروم بازخورد مشتری و بازار را به حلقهی طراحی و تولید برمیگرداند و چرخهی بهبود مستمر را فعال نگه میدارد.
بهاینترتیب، خروجی آموزش در محصول نهایی لمسپذیر میشود و کیفیت، به زبان مشترک همه حلقهها بدل میگردد.
مدل جوارکارگاهی چند پیامد روشن دارد:
کاهش دوبارهکاری و افزایش بهرهوری: چون مهارت در همان صحنهای تمرین میشود که باید به کار رود.
استانداردسازی تجربه استاد–شاگردی: انتقال دانش ضمنی، بر شانههای استانداردهای مصوب مینشیند.
جوانسازی نیروی کار: با ورود نسلهای تازه و ایجاد تصویر روشن از آینده شغلیِ مهارتمحور.
آمادگی برای بازار رقابتی: چه در بازار داخلی و چه در بازار منطقهای، جایی که استاندارد و بهرهوری، معیار بازی هستند.
این پیامدها در سخنان مدیرکل فنیوحرفهای نیز بازتاب یافت؛ او ضمن اشاره به چالش نیروی ماهر، بر لزوم تکثیر الگوهای جوارکارگاهی در سراسر کشور تأکید کرد
نسبتِ آموزش و مسئولیت اجتماعی بنگاه
پروژهی رافل فقط یک سرمایهگذاری آموزشی نیست؛ زیرساخت اجتماعیِ تولید است. وقتی مسیر مهارتآموزی در جوار کارگاه تعریف میشود، جوانان مناطق پیرامونی هم میتوانند بدون هزینههای سنگین رفتوآمد یا دسترسی به امکانات خاص، وارد مسیر حرفهای شوند. چنین مدلی میتواند مهاجرتهای ناگزیر را کاهش دهد، هویت شغلی بسازد و احساس اثرگذاری را افزایش دهد—سه مؤلفهی کلیدی برای پایداری نیروی انسانی در صنایع دستمحور.
چشمانداز: از نخستین مرکز تا شبکهای از مراکز مهارت
مطابق تأکید مهمانان و پوشش رسانهای، آموزشگاه رافل بهعنوان نخستین مرکز تخصصی جوارکارگاهی مبلمان در استان تهران معرفی شد؛ اما افق بلندتر، شبکهسازی است: اتصال مراکز مشابه در استانها، تبادل مربیان و تجربیات، برگزاری المپیادهای مهارت و تعریف نقشهی راه استاندارد برای مسیرهای شغلی (Career Path) در صنعت مبلمان. این شبکه میتواند از ظرفیتهای موجود سازمان فنیوحرفهای و تشکلهای صنفی برای همافزایی استفاده کند
کالتواکشن (CTA): مسیرهای همکاری و ثبتنام

کارآموزی جوارکارگاهی: متقاضیان میتوانند با تکمیل فرم ثبتنام، پس از ارزیابی اولیه و گفتوگوی کوتاه، آموزش را در قالب پروژههای واقعی آغاز کنند. محور اصلی، «توان عملی» و «انضباط حرفهای» است .
مربیگری و انتقال تجربه: استادکاران علاقهمند میتوانند به حلقه مربیان بپیوندند؛ چارچوب استاندارد، برنامه زمانبندی و حقالزحمه شفاف تعریف شده است.
برنامههای درونسازمانی برای کارگاهها/برندها: آموزشهای ایمنی، نگهداشت پیشگیرانه، کنترل کیفیت و کاهش دوبارهکاری، بر اساس نیاز واقعی خط شما طراحی و اجرا میشود.
برای همکاری و ثبتنام، به صفحه آموزشگاه رافل مراجعه کنید یا با واحد روابط عمومی کارخانه تماس بگیرید. (
پرسشهای متداول (FAQ)
۱) «جوارکارگاهی» دقیقاً چه تفاوتی با دورههای کلاسیک دارد؟
در دورههای کلاسیک، کلاس و کارگاه از هم جدا هستند؛ در جوارکارگاهی، خودِ کارگاه کلاس است. کارآموز کنار ماشینآلات واقعی و زیر فشار زمانبندی و کنترل کیفیت، مهارت میآموزد؛ بنابراین خروجی، توان حل مسئله است، نه صرفاً مدرک.
۲) رافل واقعاً نخستین مرکز تخصصیِ جوارکارگاهی مبلمان در استان تهران است؟
بله؛ رویداد افتتاح این مرکز در پوشش رسانهای بهعنوان نخستین مرکز تخصصی استان معرفی شد.
۳) استانداردها چه جایگاهی در برنامههای آموزشی دارند؟
برنامهها با تکیه بر استانداردهای مصوب آموزش فنیوحرفهای در حوزه چوب و نیاز واقعی صنعت تدوین میشوند؛ در گزارش مراسم، به بیش از ۱۳۰ استاندارد اشاره شد
۴) محل استقرار مرکز کجاست و چه مزیتی دارد؟
مرکز در منطقه صنعتی خُرَّمدشتِ شهرستان پردیس واقع است؛ مجاورت با واحدهای تولیدی دسترسی به «مسئلههای واقعی» و «بازخورد میدانی» را ممکن میکند
۵) آیا این الگو قابل تکثیر است؟
بله. مدیرکل فنیوحرفهای تهران ضمن تأکید بر خلأ نیروی ماهر، از اصناف خواست تا برای افزایش تعداد مراکز جوارکارگاهی در تهران و دیگر استانها اقدام کنند؛ تا فرصت اشتغال برای جوانان بیشتری فراهم شود.
جمعبندی خبری

افتتاح همزمان سه زیرساخت کلیدی در رافل—کارخانه، شوروم و آموزشگاه جوارکارگاهی—پیامی روشن دارد: مهارت باید در متن تولید شکل بگیرد. نقلقولهای مدیرعامل از «عصر ترکیبی» و توجه به نسلهای آلفا/بتا، در کنار تأکید مدیرکل فنیوحرفهای بر ۹٪ سهم اشتغال، ۱۳۰ استاندارد آموزشی و ضرورت تکثیر مراکز جوارکارگاهی، نقشه راهی عملی برای صنعت ترسیم میکند: استاندارد، بهرهور و جوان. در چنین نقشهای، آموزش دیگر پیوست لوکس تولید نیست؛ زیرساخت تولید است





