کارستانهای ابوالقاسم فقیری،از روایت گری قصه تا پژوهشگری فرهنگ عامه، سيد محی الدین حسینی ارسنجانی- خبرنگارشهر مردم، ابوالقاسم فقیری ، چهره نامدار پژوهشگری فارس درگذشت . یادش بخیر استاد ابوالقاسم فقیری مردی از قبیله عشق برخاسته از دیار صفا و خو گرفته با آبادی فرهنگ و ادب و علم شیراز شهر راز،او که به محله لب آبی ها مشهور بود و خانه آنها در آن محله به خانه معلمها معروف بود و اینک پس از همری مجاهده در راه تحصیل علم و‌کنکاش در مسیر شناخت تاریخ و فرهنگ شهرش به برادر فقیدش زنده یاد استاد محمد صادق فقیری پیوست. درست همین دو سه ماه پیش بود که با همراهی استاد داریوش نویدگویی ناشربرتر و فرهنگور قابل و زبده شیرازی و جمعی از اهالی فرهنگی شیراز در قالب “گروه فرهنگی دیدار با نیکان”عاشقانه به دیدارش در منزلش واقع در خیابان ولی عصر قصردشت شتافتیم و او با روی باز و مرام خوش ما رامشتاقانه پذیرفت و آخرین ناگفته ها و نانوشته هایش را برایمان گفت و ما هم شنیدیم و مکتوب کردیم تا بناند و روز و روزگاری درس و تکلیفی باشد برای آنها که به تازگی میخواهند راه در این وادی پرخوف و رجا یعنی تحقیق پیرامون ماهیت و هویت مردم یک منطقه یا کشور بگذارند. استاد ابوالقاسم فقیری در وادی پژوهش و تحقیق آگاهانه و عالمانه در زندگی و زمانه، آداب و رسوم،باورها و عقاید مردم سرزمینش ایران و زادگاهش فارس و شیراز زیبا خوش درخشید و اثر گذار بود.آری زنده یاد ابوالقاسم فقیری بدون شک از پرکار ترین محققان ایرانی معاصر در زمینه جمع آوری ترانه های عامیانه و باورهای مردمی بود که عمری را با آنها صادقانه و خالصانه زندگی کرده بود. وی در کسوت شریف معلمی همچون برادر دیگر و کوچکتر خویش استاد امین فقیری که خداوند وجود شریفش را به سلامت بدارد همواره در حال نگارش و نوشتن بود.شادروان استاد ابوالقاسم فقیری در بسیاری از نشریات قبل و بعد از انقلاب در موضوع فرهنگ مردم مطلب مینوشت و مقالات وی در بعد از انقلاب نیز در دهها رسانه منتشر و منعکس میگردید. آن صاحب قلم بی ادعا با ارتباطات خوبی که با مرحومان ابوالقاسم انجوی شیرازی و محمد مهدی مظلوم زاده کازرونی، حسن حاتمی و کرامت اله رعنا حسینی و حسین خدیش و بسیاری از مفاخر حوزه فولکلور و فرهنگ عامه تلاش داشتند دریایی از معارف و علوم حوزه مردم شناسی بود و در آخرین مصاحبه اینجانب با ایشان از سرایش دوبیتی و تصمیم به چاپ دفتر اشعارش در صورت مساعدت حالش خبر داد.

زنده یاد ابوالقاسم فقیری افزون بر هفتاد سال درکار نگارش و حداقل ۶۰ سال در کار پژوهشهای مردمی و ادبی بود و تا پیش از وفات غمگنانه اش با نگارش و انتشار کتب مفید مطالعه در زمینه شناخت فرهنگ و هویت ملی ایرانیان و تاریخ و فرهنگ شیراز و فارس کاری کرد کارستان و در عرصه همکاری با رسانه ها بویژه نشریات مکتوب و خصوصا روزنامه ها و مجلات خوش درخشید.آن فارس پژوه فقید عمر خود را وقف در راه بررسی ابعاد مختلف شناخت و شناساندن فارس کرد اما یکی از مهمترین و سودمند ترین اقدامات استاد ابوالقاسم فقیری جمع آوری و تدوین قصه های ماندگار مردم فارس بود.این چهره و شخصیت فرهنگی و ادبی شیراز با ورود به عرصه داستان نویسی خالق آثار گرانسنگ و مهمی همچون کتابهای «اجاق کور»، «خانه»، «خانه‌ خودمان»، «دیو»، «با خودم در راه»، «بارونی »، «ننه پیرزن و عمو نوروز»، «آهو بچه خواب من»، «مردی که به حراج رفت» و«حکایاتی از ساکنین کوچه ایام هفته» شد و مورد استقبال فرهنگوران ملی و محلی قرار گرفت.استاد فقید سعید ابوالقاسم خان فقیری حقا که نگارنده بی بدیل فرهنگ فارس و شیراز بود و آثاری نظیر«سیری در ترانه‌های محلی فارس»، «بازی‌ های مردم فارس»، «قصه‌های مردم فارس»، «آداب ورسوم نوروزی در فارس»، «واسونک‌ های شیرازی»، «عروسی در فارس» و «باورهای سرزمین مادری‌ام» را منتشر نمود و در سالهای اخیر بعنوان چهره ماندگار فارس مورد تجلیل مجامع و نهادهای مختلف ادبی و فرهنگی و پژوهشی قرار گرفته بود.او به راستی مرزبانی از واژگان مهم فارسی و گویش اصیل شیرازی و پاسداری از فرهنگ عامه مردم شهر و استانش را سر لوحه کار و تلاش فرهنگی خودقرار داده بود اما اینک شهر و ی شهرنگاران مکتب پربار وی در غم فقداناو به سوگ نشسته اند.